Nature and character and man!

 இயல்பும் தன்மையும் மனிதனும்!

இயல்பு என்றெரு நிலையுண்டு

அதுவே எங்கிலும் இருப்பதுண்டு

அண்டம் முதலாக பிண்டம்வரை

இருப்பாய் இருக்கும் முதன்மையது!

இயல்பே தன்மையாய் மலர்ந்திடும்.

எப்படி என்றே அறிந்திடலாம்.

அசையா பொருளில் எல்லையுண்டு

அசையும் உயிரில் ஐந்தறிவுவரை!

இயல்பும் தன்மையும் எல்லையில்லா

நிலையில் மனிதன் ஜனித்தானே!

இயல்பும் தன்மையும் மீறிமீறி

தன்னையும் மூலத்தையும் பிரித்தானே!

விளக்கம்:

இயல்பு என்றால் என்ன? உள்முகமாக அமைந்த ஓர் உண்மை. அதன் வெளிப்பாடே தன்மை. அந்த தன்மை இயக்கத்தில் “விளைவாக” வெளிவரும் பொழுது அதுவே அதன் இயல்பாகவும் கருதப்படும். இந்த பிரபஞ்சம் எங்கும் இந்த இயல்பு காணப்படுகிறது.

அசையும், அசையா பொருட்களில் ஒரு எல்லையோடு இருக்கிறது. உயிர்களில், ஓர் அறிவு முதல், ஐயறிவு வரையும் கூட ஓர் எல்லையோடுதான் இருக்கிறது. அதாவது, அந்த இயல்பை அவை மீறிட முடியாது.

மனித பிறப்பு, தீடீரென்று வந்துவிடவில்லை. ஐந்தாவது உயிரினத்தின் பரிணாமத்தின் வழியாக வந்ததே ஆகும். என்றாலும் கூட, மனிதனிடத்தில் இயல்பும், அதன் தன்மையும் எல்லைகளற்று அமைந்துவிட்டது. ஒரு முழுமையை பெறும் அளவில் உயர்ந்துவிட்டது. அதனால்தான் அவனால் தன் மூலத்தை அறிந்துகொள்ள முடிகிறது.

ஆனால் வாழ்வில், மன இதன் என்ற அடையாளத்தை இழந்துவிட்டு, தன் இயல்பையும் கெடுத்து, தன்மையும் கெடுத்து, எல்லையில்லா தன்மையை மறந்துவிட்டான். மேலும் தனக்கென்று தனியான எல்லை அமைத்தும், அளவு முறை மீறியும், தன் மூலத்தை விட்டு பொருள், புகழ், செல்வாக்கு, புலன் இன்பம் இந்த நான்கில் திளைத்தபடியே வெகுதூரம் சென்றுவிட்டான். இப்படியான உண்மையை இக்கவி நமக்கு விளக்குகிறது.

வாழ்க வளமுடன். 

-----

Present by: