Noble patrons!

 உன்னத புரவலர்கள்!

ஞானியும் சித்தரும் தோற்றத்தில் எளியோர்

எனினும் அவர்கள் யாசிக்க பிச்சைக்காரல்ல!

தன்னை உணர்ந்த அனுபத்தை பிறஎவர்க்கும்

தந்தே  உயர்த்திமகிழும் உன்னதப் புரவலர்கள்!

இறைக்கு இறையின் பொருட்களை தந்தேஅவன்

மனம்குளிர்ந்து உனக்கருள் செய்ய நினைக்கிறாய்!

அந்தோ பரிதாபம் இந்தஉண்மை என்றறிவாய்?

இறைஞானி சித்தரெவரும் ஏற்பார் சரணாகதி! 

விளக்கம்:

அந்தக்காலம் முதலாக, ஞானியர்களும், சித்தர்களும் தோற்றத்தில் மிக எளிமையாக இருந்தார்கள். இந்தக் காலத்திலும் அப்படியான ஞானியர்கள் இருக்கிறார்கள். இன்றும் சித்தர்கள் இருக்கிறார்களா? ஆம் ஆனால் வெளியில் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்வதில்லை.  இவர்கள் எவருமே, தற்போதைய மக்கள் நினைப்பது மாதிரி “புத்தி சுவாதீனமற்ற பைத்தியக்காரர்கள் அல்ல” ஒரு மக்கள் கூட்டம், பழனியிலும், திருவண்ணாமலையிலும் அப்படித்தான் அலைகிறது. 

ஞானியர்களும், சித்தர்களும் இறை உண்மை உணர்ந்தவர்கள், உயர்ந்த தத்துவம் அறிந்தவர்கள். தான் அனுபவத்தை பிறக்கு வழங்க தயாராக இருப்பார்கள். அப்படி இருக்கையில் அவர்கள் ஏன் “பைத்தியங்களாக” திரிய வேண்டும்? உங்களிடம் யாசகம் கேட்க வேண்டும்? நீங்கள் எதாவது கொடுத்துத்தான் அவர்கள் வாழமுடியும் என்று நினைக்கிறீர்களா? சித்தர்களிடம் ஞானியர்களிடமும் பெரும் சொத்து இருக்கிறது. நிஜமாகவே அவர்கள்தான், உங்களுக்கு பிச்சையிட வேண்டும். இது ஏன் இப்படி ஆகிவிட்டது?

நமக்கெல்லாம் இருக்கிற மிகப்பெரிய கெட்ட பழக்கம், இறையை மகிழ்விக்க, இறையின் படைப்பையே (தேங்காய், பழம், பால்...) ஆபிஷேகத்திற்கும், ஆராதனைக்கும் வழங்கி, இறை மனம் குளிர்ந்து, தனக்கு அருள் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்து செயல்படுகிறோம் அல்லவா? இதனால்தான். ஒருவருடைய பொருளை, அவருக்கே படைத்தல் என்பது எப்படியானது?

இதனால், இறை, ஞானி, சித்தர் யாராக இருந்தாலும், நான் கொடுப்பதை ஏற்றுக்கொள்ளும் நிலையில் இருப்பார் என்ற கற்பனை, மனிதனின் மனதை நிறைத்துவிட்டது. உண்மையாக இந்த தவறுகளை எல்லாம் விலக்கி, என்றைக்கு “சரணாகதி” என்ற நிலைக்கு நாம் வருகிறோமோ, அன்றுதான் நமக்கு உயர்வு என்று இந்தக்கவிதை உண்மை விளக்கம் அளிக்கிறது.

வாழ்க வளமுடன்.

-----

Present by: