Is this fair?

இது நியாயமா?

கருவாகும் முன்பே உனக்காக

உருவாக்கி வைத்த இயற்கை

உன்னதம் எல்லாம் அறிவாய்!

உன்பசிக்கு பாலும் உணவும்

நேரமறிந்து ஊட்ட தாயாகவும்!

மறந்தாய் எல்லாம், வளர்ந்தாய்.

ஒருபோதும் இயற்கை படைக்காத 

பணத்தைக் கேட்டே இயற்கையை

பழிக்கிறாய் ஒதுக்கி வைக்கிறாய்!

விளக்கம்:

நாம் எப்படி இந்த உலகுக்கு வந்தோம் என்று சிந்திப்போம். தந்தை தாய், இயற்கையின் அன்பால் கூடினார்கள். அந்த அன்பின் வடிவாக நாம் கருவானோம். தாயிடம் அக்கருவை, இயற்கையே காத்து, உயிரூட்டி, உணவூட்டி, வளர்த்து தகுந்த காலத்தில் பிறப்பை தந்தது. பிறந்த பிறகும் நம் பசிக்கு, தாயிடம் பால் சுரக்கவைத்தது. கவனத்தோடு நேரமறிந்து உணவூட்டவும், பாதுகாத்து வளர்க்கவும், ஓர் துணையாய் தாயையே அமைத்தது.

வளர்ந்து தனியே சிந்திக்க தெரிந்தபின் எல்லாம் நாம் மறந்துவிடுகிறோம். இயற்கையைப் பார்த்து, “எனக்கு நீ என்ன செய்தாய்?” என்று கேட்கிறோம். இயற்கை படைக்காத “பணத்தை” இயற்கையிடம் கேட்டு, பழி சொல்கிறோம். நீ தேவையில்லை என்றே கூட ஒதுக்குகிறோம். இது முரண்பாடான செயல் அல்லவா?! என்று இக்கவி விளக்குகிறது.

வாழ்க வளமுடன்.

-----

Thanks to Image by: Pinterest