Is your goal in life that gold and wealth are great? Poem and Explanation

பொன்னும் பொருளும் பெரிது என்பதுதான் உங்கள் வாழ்க்கைமுடிவா?

கவிதை

அணுவேசிறியது என்றேசொல்வாயெனில் பெரியதெல்லாம் அணுக்கூட்டே

அணுவினில்சிறியது ஏதுமில்லையவ்வாறே அணுவினில் பெரியதேதுமில்லை

சொன்னவரெல்லாம் மெய்யானியன்றோ விஞ்ஞானியின்னும் ஆராய்கின்றார்

பொன்னும்பொருளும் பெரியதின்பீர் இப்பூஉலகில்குறை வாழ்வுடையீரெல்லாம்

பூஉலகேசுறியதென்றோ இப்பேரண்டத்தில் உமதுபொன்னும்பொரும் தகுமோ?

புலனைந்துவிடுத்து மனதைவிரித்து கண்டதைகாட்சியை மனதுள்விரித்தால்

மிகப்பெரும்பேரண்டம் மனதிலுமிங்கே நிறைந்துவிடும் விந்தையறிவீரோ?

பேரண்டமடங்கும் மனமேபெரிதென்றறிய அங்கேயுண்மை மறைந்துள்ளதே!

கவிதையின் விளக்க உரையும் கருத்துரையும்!

மனிதனின் வாழ்வில், பலப்பல சுவாரஸ்யமான நிகழ்வுகள் நடந்து கொண்டேதான் இருக்கின்றன. பலதரப்பட்ட அனுபவங்கள் கொண்ட மனிதர்கள், ஒருவரை ஒருவர் சந்திக்கும் பொழுது, அவர்களுக்குள்ளாக பரிமாறிக்கொள்ளும் விசயங்கள், ஆர்வத்தையும், அறிவையும் தூண்டும் என்பதே உண்மையாக இருக்கிறது. இதன் காரணம் இயல்பானது. ஒவ்வொருவருக்கும், ஒவ்வொரு மாதிரியான ஆர்வம், செயல்பாடு, அதன்வழியாக அறிதல், அனுபவம், அறிவு ஆகியன வளர்ந்திருக்கிறது. காலமும் இதற்கு துணையாக இருக்கிறது.

Source image of Freepik

எனினும், மக்களின் நலவாழ்வுக்காகவே சிந்தித்த சித்தர்கள், மகான்கள், ஞானிகள் ‘அடி முதல் அண்டம் வரை’ என்று வழக்குமொழியாக சொல்லுவதுபோல ஆராய்ந்து உண்மை கண்டார்கள். இன்னும் சொல்லப்போனால், அண்டம் கடந்தும் உண்மையறிந்தார்கள். அதுவே, மகான் திருவள்ளுவர் திருக்குறளில் சொன்னது போலவே, ‘பொருள் அல்லவற்றுக்கு எல்லாம் பொருளாக இருக்கின்ற’ மெய்ப்பொருளையும் கண்டுகொண்டார்கள். 

அத்தகைய உண்மையே, நிலையானது என்றும், அதையறிவதே மனித பிறப்பின் நோக்கமாகவும், கடமையாகவும் இருப்பதையும் சொன்னார்கள். மெய்ஞானிகள் சொன்ன இக்கருத்து, காலப்போக்கில் அங்கங்கே தேங்கி நின்றுவிட்டது. ஜனசமுத்திரத்தோடு கலப்பதற்கு வழியின்றி, பல தடைகளை, அந்த ஜனங்களே உருவாக்கிவிட்டார்கள். கூடவே விஞ்ஞானமும் அதன்போக்கில் வளர்ந்து, ‘உண்மையை சொல்லுகிறேன்’ என்று தடுமாறிக்கொண்டே இருக்கிறது. எனினும், மக்களின் சராசரி வாழ்நாள் அதிகரிக்க துணை இருப்பதை மறுப்பதற்கில்லை. இந்த காரணங்களால், குறைமதியுடையோர் மெய்ஞானிகள் சொன்னதை ஏற்கமறுத்து, வாழ்வின் சிற்றின்பத்தில் திளைத்து, மயங்கிவிட்டார்கள். உலக மக்கள் அனைவருமே, நிலையற்ற இவ்வாழ்வில், பொன்னும் பொருளும் பெரிதென நினைத்தே வாழ்கிறார்கள். குழந்தைகளைத் தவிர என்று கூட பிரிக்கமுடியாத சூழல் என்றுதான் சொல்லமுடிகிறது. உண்மைதானே?

Physics World

இந்த நிலையில்தான், இந்தக்கவிதை உண்மை விளக்கத்தை நமக்கு புரியவைக்கிறது. வார்த்தைகள் எளிமையாக இருந்தாலும், இக்கவிதையின் கருத்து ஆழமானதே ஆகும். வேதாத்திரி மகரிஷி, தன்னுடைய கவியில், ‘அணுவே சிறியது என்று சொல்லுபவர்கள், பெரியதாக இருப்பது எது? என்பதை மறந்துவிட்டார்கள்’ என்று சொல்லுகிறார். ஆம், மெய்ஞானத்தின் வழியாக ‘அணு’ என்று சொன்னதை, விஞ்ஞானத்தின் வழியாகவும், ஒரு பொருளை நுணுகி பார்த்துக்கொண்டே சென்றால் அணுவாக இருப்பதை, கண்டுபிடித்து சொல்லிவிட்டார்கள். அப்படியானால் பெரிதாக இருப்பது எது? அந்த அணுவேதான். அணுக்களின் கூட்டுத்தானே?! மெய்ஞானிகள், அந்த அணுக்களையும் கடந்து நின்று, அதற்கு மூலமாகவும் இருக்கிற பேராற்றலையும் அறிந்துணர்ந்தார்கள். ஆனால், விஞ்ஞானிகள் இன்னும் அணுவை நுணுகி ஆராய்ந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றனர். இன்னும் முடிவுக்கு வரவில்லை.

இப்படியான உண்மை இருக்கையில், அதையெல்லாம் விடுத்து, ஏதோ இந்த உலகுக்கு வந்து போகும், பயணிபோல, பிறந்து வாழ்ந்து மறையும் மனிதன், தனக்கு, தன் வாழ்நாளில் பொன்னும், பொருளும், பணமுமே பெரிது என்று வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறானே? இது சரிதானா? என்று இந்தக்கவிதை கேள்வியை முன்வைக்கிறது.

Brittanica

அப்படியானால், மனிதர்களாகிய நமக்கு, பொன்னும், பொருளையும், பணத்தையும் விட, அதை தரும் பூமியும், சூழலும் பெரிது என்று நினைத்தால், இந்த பூமியே மிகச்சிறிது இப்பேரண்டத்தில் என்பது தெரியவரும், பூமியைவிட பெரிதான சனியும், சனியை விட பெரிதான வியாழனும், வியாழனைவிட பெரிதான சூரியனும், சூரியனைவிடவும் மிகப் பெரிது பெரிதான மற்ற கோள்களாக இருக்கிற நட்சத்திரங்களும் இந்த அண்டத்தில் உண்டுதானே? இத்தகைய உண்மையை அறியாமல், பொன்னும், பொருளும், பணமும் பெரிதென நினைப்பதும், அதற்காக தன்னையும், தன் வாழ்நாளை இழப்பதும், சரிதானா? தேவை மீறிட மயக்கத்தில் சிக்கிடலாமா? என்ற கேள்வியையும், உள்ளர்த்தமாக இந்தக்கவிதை கேட்கிறது.

இந்த உண்மையை, மனிதனுடைய ஐம்புலன்களை கடந்து, மனதை விரித்து சிந்தனை செய்தால், இம்மாபெரும் பேரண்டமும், மனதிற்குள்ளாக தெரியவரும், அந்த அளவில் அப்படியே நிறைந்துவிடுவதை அறியலாம். இது விந்தையானதுதானே? பேரண்டமே அடங்கிடும் மனதிற்குள் என்றால், மனமும் ஒருவகையில் பெரியது என்றாகிவிடுகிறதே? இந்த உண்மையை புரிந்துகொள்ள வேண்டுமே? அதன்வழியாக, அங்கே ஒரு உண்மையும் மறைந்திருக்கிறதே? என்று நம் சிந்தனையை மறுபடியும் தூண்டுகிறது இந்தக்கவிதை.

வாழ்க வளமுடன்.

-